Διαβάστε παρακάτω την επιστολή που έστειλε ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Φθιώτιδας κ. Αλέκος Διαμαντάρας στον Πρωθυπουργό για το παρεμπόριο, με κοινοποίηση στους Υπουργούς: Οικονομικών, Περιφερειακής Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας και Προστασίας του Πολίτη, καθώς και στην Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων και Επιμελητήρια όλης της χώρας
<<Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ,
Το παραεμπόριο είναι ένα θέμα που ταλανίζει όλο τον εμπορικό κόσμο εδώ και δεκαετίες και ενώ τίθεται ανέκαθεν από όλο το επιχειρηματικό γίγνεσθαι, τα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί κατά καιρούς υπήρξαν άτολμα και φυσικά, αναποτελεσματικά. Δεν επέλυσαν ποτέ κάποια προβλήματα, αντίθετα η γραφειοκρατία και η αναποτελεσματικότητα, της κρατικής μηχανής με πολύπλοκα νομοσχέδια, γιγάντωσαν το πρόβλημα και έδωσαν έδαφος σε επιτήδειους να εκμεταλλευτούν την δεδομένη κατάσταση.
Το πρόβλημα παραεμπόριο έχει δυστυχώς μια πολύπλευρη διείσδυση στην ελληνική οικονομία, αλλά τελευταία και μια τεράστια παρέμβαση στην ελληνική κοινωνία.
Εξετάζοντας τις παραμέτρους που τροφοδοτούν και γιγαντώνουν το πρόβλημα, είναι κατά κύριο λόγο δυο. Η πρώτη είναι η αδυναμία πολλών μικρομεσαίων επιχειρήσεων που μετά από διάφορες κακές στιγμές δεν μπόρεσαν να κρατήσουν τα καταστήματα τους σε όρους νόμιμου στεγασμένου εμπορίου και βρήκαν διέξοδο στο πλανόδιο εμπόριο ή στο παραεμπόριο.
Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι δεν είμαστε αντίθετοι στο πλανόδιο εμπόριο που μέσα από την νόμιμη οδό δίνει ανάσα και ζωή σε πολλά χωριά και κοινότητες της Ελληνικής επικράτειας, μεταφέροντας σε αυτά εκατοντάδες εμπορεύματα που είναι απαραίτητα για την διαβίωση των κατοίκων αυτών των περιοχών, επιτελώντας παράλληλα κατά την άποψη μου και κοινωνικό έργο.
Παράδειγμα, έμπορος ψαριών με το αυτοκίνητο του μεταφέρει το πολύτιμο εμπόρευμα του σε χωριά που είναι μακριά από θάλασσα και τροφοδοτεί με αυτά κατοίκους, που σε αντίθετη περίπτωση δεν θα είχαν την δυνατότητα να γευτούν την πολύτιμη αυτή τροφή. Στην περίπτωση όμως που αυτός με το αυτοκίνητο του σταθμεύει σε πόλεις όπου υπάρχουν στεγασμένα ιχθυοπωλεία, λειτουργεί ανταγωνιστικά και όχι με ίσους όρους, δημιουργώντας συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού. (η διαφορά των λειτουργικών εξόδων είναι μεγάλη). Το παραπάνω παράδειγμα βρίσκει εφαρμογή σε εκατοντάδες εμπορεύματα.
Κατά αυτόν τον τρόπο και όταν δεν λειτουργεί σωστά και νόμιμα το πλανόδιο εμπόριο, οδηγεί πολλές επιχειρήσεις στο πέρασμα από το νόμιμο στεγασμένο εμπόριο, στο πλανόδιο και πολλές φορές στο παραεμπόριο, με αποτέλεσμα το χάσιμο πολλών φόρων, αλλά και θέσεων εργασίας.
Συμπερασματικά χρειάζεται σαφής καθορισμός των χώρων που μπορεί να κινείται το πλανόδιο εμπόριο, για να είναι και χρήσιμο και να μην προκαλεί προβλήματα και εμφράγματα στην υπόλοιπη αγορά.
Στο παραεμπόριο όμως, η πραγματική πληγή είναι η εμφάνιση μεγάλων κυκλωμάτων που διακινούν τεράστιες ποσότητες εμπορευμάτων που στην πλειονότητά τους είναι λαθραίες, παράνομες και αμφιβόλου ποιότητας (κακές η καλές απομιμήσεις κοινώς αποκαλούμενες ¨μαϊμού¨), εμπορεύματα τα οποία εισάγονται με πολλούς τρόπους και όχι φυσικά νόμιμους. Εμπορεύματα που στο 100% είναι στοχευμένα σε χαμηλή ποιότητα για να επιτύχουν την χαμηλή τιμή, χρησιμοποιώντας πολλές φορές και επικίνδυνα υλικά, με μοναδικό στόχο ομάδες χαμηλού εισοδήματος που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στην καθημερινότητα τους και είναι εύκολος πελάτης.
Βέβαια το πρόβλημα επεκτείνεται και μεγαλώνει όταν αυτό φτάνει στο τρόπο διακίνησης αυτών. Όλα αυτά τα κυκλώματα λόγω και του παράνομου τρόπου απόκτησης και διακίνησης αυτών, χρησιμοποιούν κατά κόρον άτομα που κινούνται στα όρια της νομιμότητας, αθίγγανους, που είναι δύσκολο να ελέγξουν οι αρχές και βέβαια ο εύκολος τρόπος λαθρομετανάστες.
Παρατηρούμε λοιπόν το φαινόμενο που πράγματι εξοργίζει όλους όσους ασχολούνται με το νόμιμο στεγασμένο εμπόριο και μάλιστα μεγαλώνει η δυσαρέσκεια των αυτή, όταν το ίδιο φαινόμενο το παρατηρούν και το διαπιστώνουν καθημερινά παραμένοντας απαθείς και άτομα που είναι εντεταλμένα για την πάταξη της στρέβλωσης αυτής, αρχίζοντας από υπουργούς, δημάρχους, αστυνομικές αρχές και άλλους διοικητικούς υπάλληλους, όπου μέσα από την πολυπλοκότητα των νόμων, ρίχνει ο ένας την ευθύνη στον άλλο, διαιωνίζοντας και μάλιστα διογκώνοντας το πρόβλημα λόγο της ατιμωρησίας και της μη δυνατότητας επιβολής της νομιμότητας.
Εκμεταλλευόμενοι τις λαϊκές αγορές, παραδοσιακά παζάρια, μεγάλες αγορές, κεντρικούς δρόμους και ελεύθερη διακίνηση από πεζοδρόμιο σε πεζοδρόμιο, πωλούν πληθώρα εμπορευμάτων, χωρίς κανένα έλεγχο. Ο τζίρος αυτών των πωλήσεων έχει εκτιμηθεί στο παρελθόν στα 50 - 60 δις ευρώ, ποσό που αυξάνεται διαρκώς λόγο της έλλειψης έλεγχου. Με αναμενόμενα αποτελέσματα τόσο στην φοροδιαφυγή του ΦΠΑ 8 – 10 δις ευρώ, όσο και στην φορολογία εισοδήματος με αντίστοιχα μεγάλα ποσά.
Και το φαινόμενο αυτό δεν σταματά φυσικά εδώ, αλλά επεκτείνεται στο αθέμιτο ανταγωνισμό των στεγασμένων επιχειρήσεων, διπλό λοιπόν το κακό, καθότι και οι επιχειρήσεις αυτές έχοντας μικρότερα έσοδα, αποδίδουν όλο και λιγότερα και βέβαια δεν απασχολούν το ανάλογο προσωπικό με την δημιουργία ενός τρίτου κακού, την στέρηση πόρων από τα ασφαλιστικά ταμεία (το γεγονός αυτό είναι καθημερινό στο κέντρο της Αθήνας, όπου χιλιάδες μετανάστες με μπόγους εμπορευμάτων κατακλύζουν τα πεζοδρόμια και τους πεζοδρόμους, κλείνοντας τις εισόδους των καταστημάτων που πληρώνουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ ενοίκια και παίζοντας κρυφό με την δημοτική αστυνομία, λες και είναι τόσο δύσκολο να συλλάβουν τα άτομα αυτά και να κατασχεθούν τα εμπορεύματα αποκαθιστώντας την τάξη και δημιουργώντας εικόνα ευνοούμενης πολιτείας).
Δυστυχώς τα κακά συνεχίζονται στο κοινωνικό ιστό αυτής της χώρας. Εκμεταλλευόμενοι πληθώρα μεταναστών στην διακίνηση αυτών των εμπορευμάτων, δίνουν την δυνατότητα απασχόλησης σε αυτούς τους δύστυχους συνανθρώπους μας κάτω από απαράδεκτες, δύσκολες και περίεργες συνθήκες, συντελώντας στην συνέχιση της αυξανόμενης παρουσίας αυτών στον Ελλαδικό χώρο, με επιπλέον επακόλουθο κόστος στο Ελληνικό κράτος αυτό της ιατρικής περίθαλψης αυτών (και φυσικά θεωρώ ότι σωστά το Ελληνικό κράτος προσφέρει την όποια βοήθεια του) με όχι όμως ευκαταφρόνητο κόστος.
Ταυτόχρονα η μεγάλη συγκέντρωση λαθρομεταναστών συντελεί στην άσχημη εικόνα γκετοποίησης και εγκληματικότητας ιδιαίτερα σε μεγάλα αστικά κέντρα.
Δεν θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε την ανεξέλεγκτη παρουσία κινέζικων καταστημάτων που καθημερινά εδώ και χρόνια ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια και την παρουσία πολλών ασιατών πωλητών φορτωμένων με δεκάδες μικροαντικείμενα να περιφέρονται στους δρόμους, πραγματοποιώντας αξιοθαύμαστους τζίρους που πολλά μικρομάγαζα θα τον ζήλευαν. Και φυσικά αναφέρομαι σε κινέζικα καταστήματα και επιχειρήσεις που η πλειονότητα των στερούνται νομιμότητας, αλλά και δεν υφίστανται κανένα έλεγχο.
Κατανοείτε προφανώς την αγανάκτηση της πλειονότητας μικροκαταστηματαρχών όταν δέχονται την επίσκεψη οργάνων του ΣΔΟΕ και τον έλεγχο για την έκδοση ή μη απόδειξης και ακριβώς έξω από το κατάστημα τους κάποιοι πωλούν ανεξέλεγκτα δεκάδες μικροεμπορεύματα πολλές φόρες μάλιστα ομοειδή.
Κλείνοντας, έχω την πεποίθηση ότι το φαινόμενο παραεμπόριο – πλανόδιο εμπόριο, αλλά και λαϊκές αγορές – παζάρια, χρειάζεται άμεσης παρέμβασης, απλοποίησης των κανόνων λειτουργίας, ξεκαθάρισμα αρμοδιοτήτων και πάνω από όλα εποπτείας και έλεγχου. Η έλλειψη αστυνόμευσης λειτουργεί προσθετικά και γιγαντώνει το πρόβλημα, ένα πρόβλημα που κρύβει ένα τεράστιο ποσό εσόδων που θα μπορούσε να ανακουφίσει τα κρατικά ταμεία και να δώσει ευνομία και τάξη στην ελληνική κοινωνία>>.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΑΡΑΣ
Πηγη: LamiaReport
