 Απαντήσεις στο προβληματισμό των επενδυτών για το πότε μια επιχείρηση εμπεριέχει κίνδυνο δίνει, ο κ. Γιώργος Πελεκανάκης, πρόεδρος του Hellenic ACFE (Ελληνικό Ινστιτούτο κατά της Απάτης).
Της Ελένης Στεργίου
Δύσκολοι καιροί για την οικονομία, τις επιχειρήσεις, τους εργαζομένους αλλά και για τις επενδύσεις. Οι ζημιές, οι πτωχεύσεις, οι απολύσεις και οι απάτες δημιουργούν ένα αβέβαιο κλίμα και ο απλός επενδυτής αναρωτιέται συνεχώς τι να κάνει με τα χρήματά του, καθώς υπάρχει ο φόβος να τα τοποθετήσει σε μια επιχείρηση η οποία από μέρα σε μέρα μπορεί να πτωχεύσει ή να κλείσει λόγω κάποιας απάτης.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Lehman Brothers. Υπενθυμίζεται, ότι λίγο καιρό πριν γίνει γνωστή η πτώχευση της εταιρείας, ο οίκος αξιολόγησης S&P's είχε αναβαθμίσει την πιστοληπτική της ικανότητα. Δημιουργούνται ερωτήματα, λοιπόν, σχετικά με πώς μπορεί ο επενδυτής που, για παράδειγμα, είχε αγοράσει μετοχές της να έβλεπε από πριν τα σημάδια πτώχευσης της και να μην προέβαινε τελικά σε αυτή την επένδυση;
Απαντήσεις στο προβληματισμό των επενδυτών για το πότε μια επιχείρηση εμπεριέχει κίνδυνο δίνει, ο κ. Γιώργος Πελεκανάκης, πρόεδρος του Hellenic ACFE (Ελληνικό Ινστιτούτο κατά της Απάτης) και Managing Director της εταιρείας PPS που παρέχει υπηρεσίες εταιρικής διακυβέρνησης και εσωτερικού ελέγχου.
Σε ερώτηση αν υπάρχει πιθανότητα να δούμε Lehman Brothers, ο κ. Πελεκανάκης επισήμανε, ότι
Τα χαρακτηριστικά αυτά ενυπάρχουν και στην ελληνική αγορά και δυστυχώς δεν αποτελούν θλιβερό προνόμιο ορισμένων μόνο κλάδων της αγοράς τους οποίους θα μπορούσαμε να απομονώσουμε.
Ποια είναι, λοιπόν, τα σημάδια που θα μας δείξουν αν μια επιχείρηση είναι ; Είναι κυρίως η προβληματική εταιρική διακυβέρνηση σε συνδυασμό με ανεπαρκή συστήματα εσωτερικού ελέγχου. Επίσης, άλλα σημάδια τα οποία αυξάνουν την πιθανότητα παράτυπων πράξεων είναι:
1. Κακά πρότυπα ηγεσίας. Τα μηνύματα που στέλνει η ηγεσία της εταιρείας όχι τόσο με τα λεγόμενα της αλλά με τις πράξεις της, έχουν καταλυτική επίδραση στον τρόπο που λειτουργεί η εταιρεία. Απληστία, αλαζονεία, κακοδιαχείριση στην κορυφή της πυραμίδας θα έχει σίγουρα αντανάκλαση σε όλη την επιχείρηση και θα καταστήσει την πιθανότητα απάτης απλά θέμα χρόνου.
2. Αδιαφάνεια στη λειτουργία της εταιρείας. Η επιχείρηση προτιμά να δημοσιεύει μόνο όσα επιβάλει η νομοθεσία και ούτε λέξη παραπάνω.
3. Συντεχνιακή ή οικογενειακή λογική, στη συγκρότηση των βασικών οργάνων διοίκησης η οποία στερεί την απαιτούμενη ανεξαρτησία σε κάποια από αυτά (π.χ. Επιτροπή Ελέγχου)
4. Αναίτια αλλαγή λογιστικών αρχών και μεθόδων αποτίμησης, χωρίς επαρκή αιτιολόγηση. Η αλλαγή σε αυτή την περίπτωση μπορεί να γίνεται για να συγκαλυφθεί η παράτυπη πράξη.
Πότε συμβαίνει μια απάτη
Για να συμβεί μια απάτη απαιτούνται τρεις παράγοντες, το γνωστό τρίγωνο της απάτης: Ευκαιρία, κίνητρο και εκλογίκευση. Τα προβλήματα στην εταιρική διακυβέρνηση και το σύστημα εσωτερικού ελέγχου δίνουν την ευκαιρία σε κακόβουλα στελέχη να προβούν σε παράτυπες πράξεις. Για το κίνητρο φροντίζουν η πίεση για αποτελέσματα, η απληστία και αμέτρητοι άλλοι παράγοντες της ψυχολογίας. Για την εκλογίκευση, ο κ. Πελεκανάκης αναφέρει ότι .
Tι πρέπει να προσέξουμε πριν από μια επένδυση
Πρώτον, το σημαντικότερο είναι να γνωρίζει ο επενδυτής τις εταιρείες στις οποίες επενδύει. , υπογραμμίζει ο κ. Πελεκανάκης. Δεύτερον, χρειάζεται καλή γνώση των θεμελιωδών της εταιρείας και παρακολούθηση των ειδήσεων που γράφονται στον ειδικό τύπο. αποτυχίες όπως αυτή της Lehman Brothers είχαν δώσει σημάδια πολύ νωρίτερα από ότι άρχισε να ασχολείται η αγορά, προσθέτει ο κ. Πελεκανάκης.Πηγή:kathimerini |
@ «Ο επενδυτής πρέπει να γνωρίζει τις εταιρείες στις οποίες επενδύει και να παίρνει γνώμες ειδικών. Επίσης, χρειάζεται καλή γνώση των θεμελιωδών της εταιρείας και παρακολούθηση των ειδήσεων που γράφονται στον ειδικό τύπο. Είναι χαρακτηριστική μια ερευνα που ολοκληρώνουμε αυτή την περίοδο η οποία καταδεικνύει ότι διάσημες αποτυχίες όπως αυτή της Lehman Brothers είχαν δώσει σημάδια πολύ νωρίτερα από ότι άρχισε να ασχολείται η αγορά». @ «Οι επενδυτές θα πρέπει να πιέσουν τις επιχειρήσεις να εγκαταστήσουν ουσιαστική εταιρική διακυβέρνηση επιβραβεύοντας αυτές που το κάνουν και τιμωρώντας αυτές που υστερούν. Ο ρόλος του κράτους θα πρέπει να περιορίζεται στη διασφάλιση ύπαρξης ακριβούς και αξιόπιστης πληροφόρησης προς τους επενδυτές». @ « Ο εσωτερικός ελεγκτής είναι όργανο της Διοίκησης και η βασική του αποστολή είναι να βοηθά την επιχείρηση να πετυχαίνει τους στόχους της. Διορίζεται από αυτήν, αναφέρεται σε αυτήν και κατά συνέπεια ο επενδυτής δεν μπορεί να περιμένει πολλά από αυτόν[…]. Τα πράγματα είναι διαφορετικά στην περίπτωση του εξωτερικού ελεγκτή. Στην περίπτωση που η απάτη έχει ουσιώδη επίπτωση στις οικονομικές καταστάσεις ο ορκωτός λογιστής φέρει σημαντική ευθύνη. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε την περίπτωση του σκανδάλου της Enron, λίγα χρόνια πριν, και την τύχη της επώνυμης ελεγκτικής εταιρείας Arthur Andersen». |
